در طول تاریخ، نکاح با عناوین مختلفی از جمله نکاح رهط مرسوم بوده، که در آن عده­ای از مردان با رضایت یکدیگر با یک زن روابط زناشویی برقرار می­کردند، که با پیدایش اسلام این نوع نکاح­ها منسوخ شد و به دو نکاح دائم و موقت منحصر گردید. با توجه به این­که در عصر حاضر نیز، مشارکت زنان در کنار مردان در جنگ، با عنوان جهاد نکاح، که مشابه همان نکاح رهط می­باشد، از سوی وهابیون مطرح شده است، پژوهش حاضر به منظور رفع شبهه از ازدواج موقت، با در نظر گرفتن مشروعیت آن در عصر نبوی(صلی الله علیه و آله)، ارائه و به این موضوع می­پردازد که جایگاه جهاد نکاح در اسلام چیست. در این تحقیق با استفاده از روش کتابخانه­ای- توصیفی، ابتدا اقسام جهاد و حکم جهاد بر زنان مورد بررسی قرار گرفته است که نحوه حضور زنان در جهاد را با بیان آن در عصر نبوی(صلی الله علیه و آله) روشن می­کند. سپس شرایط و ارکان نکاح دائم و موقت بیان گردید که با ارائه مستندات قرآنی و روایی در بحث ازدواج موقت از منظر شیعه، به مشروعیت آن اشاره شد، و در ادامه دلایل نسخ متعه از سوی اهل تسنن و جای گزینی نکاح مسیار توسط آنان، مطرح گردید. با بررسی آثار و تعهدات نکاح، می­توان گفت که ازدواج با شرایط و آثاری که بر آن مترتب می­شود، از سوی شارع امری مقدس است که هرگونه سوء­استفاده و خلف وعده در تعهدات آن، مرتکب را مستوجب عقوبت شدید الهی می­کند. نکاح در عصر جاهلیت شرایط و انواع خاصی داشته است که بطور مختصر شرح داده شد. در آخر به تطبیق جهاد نکاح با سایر نکاح­های مطرح شده در پژوهش پرداخته شده است. نقش بانوان مسلمان در جنگ­های عصر پیامبر(صلی الله علیه و آله) به منظور خدمات و امداد رسانی به رزمندگان بوده که تأکید پیامبر (صلی الله علیه و آله) به حضور زنان در جهاد نیز صرفاً به همین جایگاه است. لذا جهاد نکاح چه از سوی ازدواج موقت شیعیان و چه از سوی نکاح مسیارِ اهل سنت، هیچ جایگاه و پیشینه تاریخی در اسلام ندارد. جهاد نکاح در اصل، ریشه در عصر جاهلیت دارد و بدعتی از سوی وهابیون جهت پیشبرد اهداف خودشان است.

کلید واژه‌ها: جهاد نکاح، نکاح دائم، متعه، نکاح مسیار