باید اعتراف کنم خطایی کرده ام به بزرگی آخرت

از عشقمان دور شدیم

به بی انصافی

کاش به خود نزدیک می شدیم

به خویشتن خویش

از خود نیز دور شدیم

سرگرم بازی شیطان

خاطره سیب و گندم

خاطره یک روز مرگبار

خاطره جدایی از یار

سرگرم نفس خویش

بازی بی شرم دنیا

و افسوس تو تنها.

یاورانت در این بازی باخته

و خاطره ها از ذهن ها تاخته

و نقش بی خیالی بر خاطره ها نواخته شد.

تو تنها

من مغلوب

شیطان سرشار از پیروزی

و “محمد بزرگ” رسولِ الله…..

اللهِ واحد را شریک برایش قرار دادیم

چه بد شریکی

شیطان و نفسِ از نَفَس افتاده

چه معامله شومی

وا محمدا، وا علیا، وا اُمّا،

و بازتاب صدایی در تاریخ تکرار می شد.

“هل من ناصرٍ ینصُرُنی؟!”