او می گفت:

گریه بر حسین اعظم از زیارت است.

تمام انبیا و اولیاء، با تقرب به اباعبدالله، به خدا تقرب می جویند:

یا اباعبدالله انی اتقرب الی الله

و الی رسوله

و الی امیرالمؤمنین

و الی فاطمه

و الی الحسن

و الیک

بموالاتک و …..

پس نگویید: فلانی حسین زمان است

یا فلانی علی اصغر زمان است

یا فلانی علی اکبر زمان است

چون در روایت داریم:

لا یُقاسُ بِنا احدٌ

هیچکس قابل قیاس با ما نیست.

هر که حسین، اولاد و اصحاب او را

با افراد زمان خودش قیاس کند،

بدانید می خواهد گریه بر حسین را بگیرد.

امام زمان هم آمدند و همه جا قسط و عدل برقرار شد،

باز هم روضه حسین خوانده می شود.

حضرت زهرا در قیامت هم روضه سیدالشهداء را می خوانند.

حسین مال زمان نیست.

مگر توحید و خدا تعطیل می شود

که روضه حسین تعطیل شود؟

این محرم، ظهور توحید است.           

قلب امام زمان در مرتبه “شاهداً و مشهوداً”

جدای از حسین،

به خدا مرتبط نمی شود.

چرا ائمه انقدر برای حضرت زهرا عزیز هستند؟

چون گریه کننده بر حسین اند.

امام زمان برای حضرت زهرا عزیزند

چون صبح و ظهر و شب

بر حسین گریه می کنند.

حسین علیه السلام در روز عاشورا،

خدا را معرفی کرد

و خدا در روز عاشورا،

حسین را معرفی کرد.

رسول خدا فرمود:
حسین منّی و أنا مِن حسین

من که پیغمبرم، از حسینم.

اگر حسین نبود،

خلقت نبود.

He said

Don’t say: The Husayn of time

Husayn was unique

There is no parable for Husayn in all universe

All Imams are unique

No one is comparable to them

Crying for Husayn

is greater than his Ziarat (pilgrimage)

All Imams approach God

by love  of Husayn and crying for him

Zahra (as) loves Imams because

they cry for Husayn

Even when Mahdi (as) comes

and justice and equity is established

  shrine of Husayn will be erected

Until world lasts

crying for Husayn is erected

even in the day of gudgment

Husayn is not time-limited

In Ashura

Husayn (as) annouced God

and God, annoused Husayn

Ashura is the appearance

of monotheism

Husayn wasn’t martyred

for salat (prayer)

but he was Martyred to show God

Husayn is witnessing God 

and God is witnessing Husayn

If there was no Husayn

there was no creation