در حادثه عاشورا نقش بانویی ارزشمند و توانا به نام دلهم همسر زهیر ابن قین به چشم می خورد.

زهیر بن قین از طرداران عثمان بود و دوست نداشت با امام حسین علیه السلام ملاقات کند.

تا این که در جایی بر حسب اجبار با امام هم منزل شد.

امام شخصی را به سراغ زهیر فرستادند و او را احضار نمودند.

دلهم با روشی ارشادی به شوهرش گت: سبحان الله آیا شرم نمی کنی؟ فرزند پیامبر دارد تو را می خواند اجابتش نمی کنی؟

می رفتی و به سخنانش گوش می دادی. زهیر بی آن که از این امر خوشش بیاید

به نزد آن حضرت رفت و دیری نپایید که با شادی و چهره ای درخشان بازگشت.

او به کلی عوض شده بود. زهیر ذوب در  امام شده بود. همه چیزش فرزند حضرت زهرا بود.

زهیر تمام حقوق شرعی همسرش را پرداخت نمود.

اما شکوه وداع این زن را دقت کنید

با گریه سوزناکی به شوهرش گفت:

ای زهیر خدا تو را پاداش خیر عطا کند. از تو می خواهم در روز قیامت نزد جد حسین بن علی علیه السلام مرا یاد کنی.

روح بزرگ این بانوی فداکار موجب شد که تاریخ را به گذشت و ایثار و معرفت خود گواه سازد.

منبع: زنان در نهضت عاشورا، ملیحه خادری، ص 11