بسم الله الرحمن الرحيم

           “اذا مات العالم ثلم فی الاسلام ثلمة لا يسدها شیء”

اين بانوی جليل القدر در سال 1313  در خانواده ای اصيل  و مذهبی چشم به جهان گشود. در کودکی، درمحضرپدرواساتيد عالم زمان خويش، با نبوغ، پشتکاروجديتی خاص، به فراگيری علوم الهی  پرداخت. در همان ايام، حافظ  کلام وحی و مفاتيح الجنان گشت. سپس در محضر بانوی  مجتهد، امين(ره)، به  عنوان  شاگرد نمونه، به  سخنرانی و فعاليت  پرداخت. به  سبب هوش سرشاروپشتکار، دوره دبيرستان را که 6 سال بود، سه ساله تمام کرد.سپس در دانشگاه به تحصيلات خويش در رشته ی ادبيات عرب ادامه داد و موفق به اخذ مدرک کارشناسی شد.

در زمان رژيم منحوس پهلوی، با کمال شجاعت ورشادت، با طاغوت زمان، پنهانی و آشکار مبارزه کرد. بعد از اين که ساواک، کانون  جهان اسلام را در اصفهان تعطيل کرد، ايشان در سال 1353 مکانی را با نام “کانون تعليمات و تبليغات دينی بانوان اصفهان” ساخت که بانوان بسياری را در آن  جا برای  تبليغ  دين الهی تربيت  کرد. اين مکان  مقدس  با  حضور بانوی مجتهد، حاجيه خانم نصرت امين(ره)، افتتاح شد.

ايشان در بسياری از شهرهای ايران از جمله اهواز،آبادان، کرمانشاه، شيراز، دزفول، بوشهر و اصفهان، به تبليغ و ترويخ دين اسلام  پرداخت. بانوان تربيت شده ی  وی، از اساتيد متبحر شدند. ايشان و مرحوم آيت الله شهيد بهشتی، هر دو از نوادگان آيت الله ميرمحمدصادق خاتون آبادی  هستند. شهيد  حجت اسلام  علی اکبر اژه ای، خواهر زاده ی ايشان و شهيد سيد مسعود سجادی، نوه ی اين بانوی مبارز و فاضل هستند.

در جريان انقلاب  اسلامی، همراه  با  ملت  ايران، در تظاهرات  شرکت  و با سخنرانی های پرشور، به افشاگری جنايات  رژيم  می پرداخت، مبارزات  خود را  به  صورت  علنی ادامه می داد و زنان را درمسير انقلاب رهبری می کرد.

پس از پيروزی انقلاب اسلامی، دامنه ی فعاليت ايشان، درزمينه ی تعليم وتربيت، گسترده تر شد. در زمان جنگ تحميلی ايران وعراق، فعاليت های ايشان در سنگری ديگر، رنگ جديدی به خود گرفت. اين بار اين شيرزن مبارز، درراستای کمک به رزمندگان جبهه های نبرد حق عليه باطل، کمر همت بست و با کمک بانوان اصفهان  به ياری آنها شتافت. حضور ايشان در جبهه های غرب و جنوب حتی فاو، بسيار چشم گير و باعث دلگرمی رزمندگان بود. اين بانو ضمن  گفتگو  و ارشاد  رزمندگان و آشنايی  با  نيازهای مادی  و معنوی  جبهه ها، سعی  در برطرف کردن  مشکلات   می کرد  و  به رسالت  خانم ها  در پشت  جبهه ها، جامه ی  عمل می پوشاند. ازديگرفعاليت های اين بانوی مکرم، کمک به جنگ زدگان وخانواده های بی پناه بود.

اکثرروستاهای محروم اطراف اصفهان،ازاوايل انقلاب تاکنون، ازخدمات اين بانوی پرتلاش، بهره مند شده اند. اين فعاليت ها و صدها  نوع ديگر، قبل از انقلاب اسلامی و پس از آن، همه و همه کارنامه ی درخشان زندگی اين  بانوی مبارز، نيکوکار، دلسوز، شجاع، توانمند، خلاق و ….. را درخشان تر می گرداند، که البته در اين جا همه را نمی توان بيان کرد.

فعاليت های اين بانوی فاضل اصفهانی، در دهه های اخير، علاوه بر تربيت بانوان و آموزش دختران  جوان  طلبه، مديريت  بسيار توانمندش  در اداره ی  کانون  تعليمات و تبليغات  دينی بانوان اصفهان(اکنون با  نام مدرسه علميه حضرت  فاطمه محدثه  سلام الله عليها) بود. ايشان دراواخرعمر، تفسير قرآن را تدريس می کرد و از اساتيد مجرب برای تدريس در کلاس های مدرسه علميه دعوت  می نمود. هر سال  تعداد زيادی از خواهران طلبه، از اين مکان  مقدس فارغ التحصيل می شوند و به تبليغ و تدريس در مراکز گوناگون مشغول به کار می گردند.

علويه حاجيه خانم فخرالسادات ابطحی که  به راستی  فخر بانوان ايران بود، از ميان ما رفت. يادگارهای اوهميشه با ما است. خاطرات، درس ها،اميدها،تعليمات وتفسير قرآن، نهج البلاغه و مفاتيح الجنان ايشان، هرگز از ياد نخواهد رفت. پايگاهی که  با رنج و مشقت فراوان، برای آموزش بنا کرد، به ياری  خدا هميشه پابرجا خواهد  ماند. خاطرات وی، در بين آجرهای اين مکان، که با کلمات قرآن و دعای او بر روی هم چيده شده اند، حفظ خواهد شد. او بود که  به ما تعظيم در برابر خواست خدا و پيشه کردن صبر را آموخت. عروج روح پر فتوحش را  به ملکوت اعلی، تحمل می نماييم.

       يادش گرامی و راهش پر رهرو باد

                   اِن شَاءَ الله