شخصیت های ضعیف که عناصر حیات خود را بر قواعد سست و خیالات بنا نهاده اند، در اولین، دومین یا سومین شکست در هدف گیری، راه خود را بر می گردانند و به موضوعات دیگری جلب می شوند که ممکن است مفید به حال آنها نباشد یا دارای سودی باشد و به هر حال راه خود را از نوع هدف هایی که در راه وصول به آنها شکست خورده اند، منحرف می سازند.

اگر در راه هدف گیری های جدید هم یک یا دو بار با شکست روبرو شوند، یأس و ناامیدی دمار از روزگارش در می آورد.

شخصیت های نیرومند که در هدف گیری ها، نخست عوامل و انگیزه های درونی و وضع عمومی موجودیت خود را دقیقا تحت محاسبه قرار داده و عوامل و شرایط بیرونی را به قدر لازم و کافی بررسی می نمایند، لذا اراده و تصمیم آنها در هدف گیری ها، با شکیبایی ها، تحمل و متانت به سوی هدف بسیج می شوند، لذا کمتر از گروه اول با شکست رویرو می شوند و در صورت شکست خوردن درباره یک هدف، چون نیروی شخصیتشان دارای جوشش دائمی است و از طرف دیگر می دانند که عوامل محاسبه ناشده در طبیعت و اجتماع ممکن است خط بطلان بر هدف آنها بکشند لذا نه تنها یأس به سراغ آنها نمی آید بلکه با توجه و نیروی بیشتری متوجه همان هدف می شوند و اگر بار  دیگر با شکست روبرو شوند، تجربه هایی به دست می آورند که گاهی ارزش سازندگی بیشتر از خود هدف را دارا هستند.

شرح نهج البلاغه/علامه جعفری/ص 60