او می گفت:

هر چه داریم از خدا و ائمه است.

خودمان هم مال آن ها هستیم.

من مال خدا و امام زمانم. بچه، خانه و همه چیزم مال امام زمان است.

چقدر راحت می شویم که چیزی نداشته باشیم.

تمام بار حاصل از داشتن ها، از دوشمان برداشته می شود.

چقدر سبک می شویم!!

اگر نماز، روزه، گریه و مال، به پیشگاه خدا ببریم، همه را باید جواب گو باشیم.

چون می پرسند: نمازت را چگونه خواندی؟

همین طور هر چیز دیگری بیاوریم، از چگونگی آن سؤال خواهد شد و باید جواب بدهیم.

در حالی که ائمه خودشان جوابند.

محبت و اتصال به ائمه، خودش جواب است.

پس هیچی نبریم درِ خانه خدا.

همه را بنداز یک طرف.

بگویید هیچ نیاورده ام فقط محبت شما را دارم. اتصال به خدا و ائمه دارم.

این اتصال را همیشه داشته باشید.

این می شود “رجا".

هیچ ندارم ولی اتصال را دارم و امیدم به شماست.

اگر نماز و روزه ات را به رخ نکشی و بندازی دور، ائمه آن را می خرند و کاستی هایش را اصلاح می کنند.

ما فکر می کنیم حسنه ای داریم در صورتی که ممکن است در واقع سیئه باشد.

پس خیلی به کارهایت نناز.

اتصال به امام همه کارهای دست و پا شکسته مان را اصلاح می کند.

امام دریای بیکران است که اعمال ما را از کثراتِ وهم، خیال، کج فهمی و … اصلاح می کند.

فهممان درست می شود.

هنگام اتصال به امام، نور، گرما و نشاط می آید.

اما کسانی که به اعمال خود می نازند و به خودشان خیلی اعتبار می دهند، یک روز هم خسته و مأیوس می شوند.

پس چرا چیزی را که نیست (خودت) می خواهی هست کنی و

چیزی را که هست (امام زمان) می خواهی نیست کنی؟

همیشه در هستِ ولایت و نیستِ خودتان سیر کنید.

تمام عالَم وجود دارد می گوید: ما نیستیم، او هست.

پس چرا چیزی را که نیست، هست می کنید و چیزی را که هست، نیست می کنید؟

اگر برای کارهایمان اعتبار قائل نشویم، اصلا غم نمی آید.

چون برای فایده کار نمی کنید، برای اتصال کار می کنید.

همه چیز با اتصال درست می شود.

اتصال به دریا را که پیدا کنی، اصل دانش و دانشگاه را یافته ای.

تو چی هستی که برای خدا، حضرت زهرا، امام زمان و … قیافه بگیری؟

آب شوید و گِل شوید و هیچ اعتباری برای خودتان قائل نشوید.

هر چه بیشتر به عجز خودمان معرفت پیدا کنیم، عارف تریم.

عرفا حقیقت اشیاء را درک نکردند، بلکه عجز خودشان را درک کردند.

عرفا هر چه جلوتر رفتند، دیدند کوه بزرگ تر شد. یک قله را فتح کردند، چهار قله دیگر ظاهر شد.

تا عاجز شدند.

این عجز، عرفان است.

هر کاری کردند، دیدند نمی شود و عاجزند.

عجز، شکر و عرفان است.

حق خدا را چه کسی می تواند ادا کند؟

فقط ائمه می توانند این کار را بکنند!

He said

Everything we have, truly is God’s

God says: All things in sky and earth is mine

even ourselves

So we own nothing

This, in fact, is very good for us

because when someome has nothing, (he) she feels free

and is not worried for anything

God itself, protect his property

why should I be worried

Also, when we do somthing good, we shouldn,t get proud of that

  because we don,t really know if our act is completley good and right

and has no problems with it

In presence of God and Imam, don,t say 

I have done many good  or I have lots to be proud of

but say: I have done nothing to worth

Thus, God and Imam themselves correct and complete our acts

say: we are nothing and have nothing

but we love you

This is the only way of salvation

Imam is the channel

Hang to this channel

Don,t ever let it go

we should work and act just for the love of God and Imam

Not for anything else

So don,t trust yourself or your acts

but trust only in God and Imams

Imam is The Infinite Ocean that pures everything

when we link to the channel of IMAM

We get freed of all delusion, imaginary, crump and etc

  Every problem solves with linking to this channel

we should also discover our inabilities

This is the theosophy

when we find and undrestand things, discover that there are more to find

 Are things really the way we think

 We get to the point that understand: we are unable to surround everything as they are

So profess this inability

And let God and Imam do what they do

They are really doing things

so accept their plan

and be content and happy

This is the true way of hapiness