گنجینه اسرار
سرّی اندر گوش هر یک، باز گفت باز گفت: این راز را باید نهفت
با مخالف، پرده دیگرگون زنید با منافق، نعل را وارون زنید
خوش ببینید از یسار و از یمین ز آنکه دزدانند ما را در کمین
بی خبر، زین ره نگردد تا خبر ای رفیقان، پا نهید آهسته تر
پای ما را نی اثر باشد نه جای هر که نقش پای دارد، گو میای
کس مبادا ره بدین مستی برد پی بدین مطلب، به تردستی برد
در کف نامحرم افتد، راز ما بشنود گوش خران، آواز ما
راز عارف بر لب عام اوفتد طشت اهل مهنی از بام اوفتد
عارفان را قصه با عامی کشد کار اهل دل به بدنامی کشد
این وصیت کرد با اصحاب خویش تا به کلی پرده برگیرد ز پیش
گفتشان کی سر خوشان می پرست خورده می از جام ساقی الست:
اینک آن ساقی به کف ساقی منم جمله اشیا فانی و، باقی منم
در فنای من شما هم، باقئید مژده ای مستان که مست ساقئید
منبع: گنجینه اسرار، عمان سامانی، ص 75.
به نام خدا
أَوْ يَأْخُذَهُمْ في تَقَلُّبِهِمْ فَمَا هُم بِمُعْجِزِينَ.
(نحل/46)
ترجمه:
يا از اينکه خدا آنها را در حالی که با همان نعمت هایی که در آن غوطه ورند، عذابشان کند {يا از اینکه خدا يا عذاب، آنها را در حالی که سرگرم گناهان و مکر با خدا ورسول اند، يا در حالات مختلفِ بدونِ مقصدشان که بی توجه به خود و بی خبر از اعمالشان و غافل از مؤاخذه ی الهی اند، بگيرد}، (اطمينان يافتند؟!)،بنابراین، آنها، به هيچ وجه، بر خدا غلبه و از حکم او فرار نخواهند کرد!!
به نام خدا
أَ فَأَمِنَ الَّذِينَ مَكَرُوا السيِّئَاتِ أَن يخْسِف اللَّهُ بهِمُ الأَرْض
أَوْ يَأْتِيَهُمُ الْعَذَاب مِنْ حَيْث لا يَشعُرُونَ. (نحل/45)
ترجمه:
پس آيا کسانی که تمام زشتی ها را تدبير کردند، از اينکه خدا در زمين فرو بَرَدِشان (تا به کلی محو شوند)يا آنچه را که موافق طبع کدرشان است به طور مستمر (عذاب)، از جايی که ادراک دقيقش نمی کنند(ناگهانی)، به راحتی برسرشان بفرستد، اطمينان يافتند!!
نظر خود را در مورد این ترجمه بنویسید.
با نام خدا
نظر خود را در باره ی این ترجمه از آِه ی 44 سوره نحل برای ما بفرسید.
“بِالْبَيِّنَتِ وَ الزُّبُر ِوَ أَنزَلْنَا إِلَيْك الذِّكرَ لِتُبَينَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَيهِمْ وَ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُون“َ. (نحل/44)
ترجمه:
(ما رسولان را) با ادله روشن(دلالت کننده برحقانيت رسالت ) و کتاب های نازله(بر ايشان فرستادیم)، و ما به سوی تو، قرآن را يک دفعه فرستادیم تا برای همه افراد بشر، آنچه را به تدریج به سويشان فرستاده شد، توضیح دهی، و شايدمردم(در زندگی توبينديشند(تا بفهمندآنچه را آورده ای، حق و از طرف خدا بوده است).
با نام خدا
در یک بررسی در سوره تغابن، تفاسیر متعدد سنی و شیعی توسط خانم سیما ستار معاون محترم پژوهش مدرسه علمیه حضرت فاطمه محدثه سلام الله علیها، مطالعه و حاصل مطالعات در 57 صفحه به رشته ی تحریر در آمدند. چکیده این بررسی اکنون در دسترس همگان می باشد.
برای مطالعه همه ی این تحقیق، به قسمت “تحقیقات قرآنی” مراجعه بفرمایید.
“چکيده”
سوره تغابن، 64 مین سوره و پنجمین مسبِّحات در قرآن کریم است. علت نامگذاری سوره، این است که خداوند متعال، در آیه ی نهم، به یکی از اسامی روز قیامت که “یومُ التغابُن” است، اشاره می کند. خواندن این سوره، شخص را از مرگ ناگهانی نجات می دهد و شر سلطان را دفع می کند. آیات مقدماتی، بر معاد و نبوت، تکیه دارند. در آخر، مسئله ی انفاق، صبر و برخی امور دیگر می آید. اما در ظاهر، در ابتدا مقدمه چینی می کند تا معاد را بیان نماید. این سوره، گویی خلاصه ی سوره حدید و برای تشویق مؤمنان به انفاق و پایداری در برابر مصائب است. این سوره در میان دو سوره ی منافقون و طلاق قرار دارد. ابتدای سوره، شبیه به سوره جمعه و انتهایش به سوره ی حشر و جاثیه می ماند. در ابتدای سوره، خداوند متعال، حال اقوام نافرمان گذشته را گوشزد می کند. او به ما گوشزد می کند که از سرنوشت آنها درس بگیریم. سپس به روش های متفاوت، تأکید می کند که سؤال و حسابی در کار است. به طور خلاصه، خداوند در این سوره می فرمايد: "اگر این ها را باور می کنید، بیایید تا طریقه ی آزادگی را به شما بیاموزم. به من ایمان بیاور. به رسول من هم ایمان بیاور. من از همه چیز مهم ترم، از زن، بچه، مال،…..فقط برای من زندگی کن. در راه من انفاق کن. من ناامیدت نمی کنم. در رفتارت با مردم مثل من باش. از گناهان خانواده ات که از روی نادانی انجام داده اند، چشم بپوش ومثل من اصلاً به رویت هم نیاور. اگر با من معامله کنی، به هیچ وجه مغبون نخواهی شد. کلک تو کار من نیست، بپا نخواهی سرم کلاه بذاری که من از همه چیز خبر دارم. باید خیلی شبیه من بشی. تمام عزت پیش منه. هر چی به من نزدیک تر بشی، بیشتر عزیز می شی".
کلید واژه ها: غبن، تغابن، انفاق، عزیز، قرض حسن، فتنه، غیب، عزیز، شکور، حلیم.
با نام خدا
سلام علیکم
سوره 64 در قرآن کریم، سوره تغابن است. تغابن مصدر باب تفاعل است. مفسرین، دو معنا برای “یوم التغابن” ذکر کرده اند. لطفا بفرمایید، چرا به روز قیامت، روز تغابن گفته شده است؟ هر دو معنا را ذکر کنید.
به امید هر چه بیشتر قرآنی فکر کردن و قرآنی زیستن
موفق باشید