متن خطبه فدكيه در مسجد
كلام خود را آغاز مى‏ كنم با حمد و سپاس خدائى كه به ستايش و فضل و عزت و رفعت از همه كس سزاوارتر است. خداوند را بر نعمت هايى كه عطا فرموده مى‏ ستايم، و بر الهامش سپاس مى‏ نمايم، و بر نعمت هاى گسترده‏ اى كه ابتداءً عنايت نموده و نعمت هاى فراوانى كه عطا فرموده و تفضلات پى‏ درپى كه مرحمت كرده ثنا مى‏ گويم.

او را سپاس مى‏ گويم با حمدهاى بى‏ پايانى كه از حد شمارش بيرون است، و قدرت بر شكر همه‏ ى آنها نيست، و نهايت آنها قابل درك نخواهد بود. نعمت هايى كه خداوند براى ازدياد و دوام آنها ما را دعوت به شكرگزارى نموده، و بندگانش را بر فرستادن آنها مطيع خود گردانيده، و براى كامل نمودن بخشش هايش از آنان حمد و ستايش خود را خواسته، و در كنار آن به طلب چنين نعمت هائى امر فرموده است. گواهى مى‏ دهم كه معبودى غير «اللَّه» نيست. تنها او معبود است و شريكى ندارد. كلمه‏ اى است كه تأويل آن اخلاص است و متضمن رساندن قلوب به اعتقاد وحدانيت خداست، و آنچه را كه عقل به آن پى مى‏ برد در انديشه‏ ها ظاهر نموده است. خداوندى كه امكان ديدنش و قدرت توصيف او براى كسى نيست، و به خيال كسى نمى‏ گنجد. خداوندى كه تمام اشياء را بدون آنكه چيزى قبل از آنان باشد به وجود آورده، و بى‏ آن كه از نمونه‏ هايى براى خلقت پيروى كرده باشد آنان را آفريده است. با قدرتش به آنان وجود داده و با اراده‏ ى خود آنان را خلق فرموده، بدون آن كه نيازى به خلقت آنان داشته باشد يا فائده‏ اى به او عائد شود.

بلكه علت در خلقت آنست كه حِكمت خود را براى ما سوايش معلوم بنمايد، و آنان را به إطاعت خود متوجه كند، و قدرت خويش را به منصه‏ ى ظهور برساند، و دلالت بر ربوبيتش نمايد و خلق را به عبادت خود بخواند و به دعوت خود عزت و غلبه بخشد(2). همچنين براى دورى آنان از عذابش و سوق آنان به بهشتش ثواب را بر اطاعت خود و عذاب را در معصيتش قرار داد.

آن گاه خداوند متعال به بركت پدرم حضرت محمد صلى اللَّه عليه و آله ظلمت‏ ها را به نورانيت مبدل ساخت، و از قلب ها؛ قساوت را برطرف نمود، و از ديده‏ ها تحير را زايل كرد، و مطالب مبهم را براى همگان روشن نمود. آن حضرت دعوت الهى خود را با هدف هدايت مردم آغاز كرد و آنان را از گمراهى نجات داد، و از لجاجت ها آگاهى بخشيد، و آنان را به دينى محكم هدايت نمود، و به راه مستقيم فراخواند.

سپس خداوند عزوجل او را با رأفت و رحمت و اختيار به سوى خود خواند تا او را از خستگى اين دنيا آسوده گرداند و سنگينى بار ناملايمات را از او بردارد (3)، و او را در احاطه‏ ى ملائكه‏ ى ابرار و رضوان پروردگار غفار و مجاورت ملك جبار قرار دهد. درود خدا بر پدرم پيام‏ آور و امين وحى خدا و برگزيده و منتخب از خلق و مرضى او. درود و سلام و رحمت و بركات الهى بر او باد.

خطاب حضرت زهرا به مهاجرين و انصار
آن گاه حضرت زهرا عليها السلام متوجه اهل مجلس شدند، و خطاب به تمام مهاجران و انصار فرمودند:
شما بندگان خدا پرچم و علم أمر و نهى الهى، و در بردارنده دين و وحى او و پاسداران خدا بر خود هستيد، و رساننده‏ ى احكام الهى به ديگر امت هايى كه در اطراف شمايند مى‏ باشيد. در بين شما شخصى است كه استحقاق زعامت دارد، و او كسى است كه قبلاً در مورد اطاعت او متعهد شده‏ ايد. (4).

ادامه دارد……