با نام خدا

معلمان عزیزم: روزتان مبارک

اگر رابطه  و طرز رفتار  شاگرد  و معلم را  از  قرآن می خواهيد، به  سوره ی  کهف، آيات 64 تا 71 مراجعه کنيد. اين آيات داستان حضرت موسی  و حضرت خضر را بازگو می کنند.

خدا  به حضرت موسی  می گويد: هرجا ماهی  را گم کردی به استاد می رسی. نتيجه می گيريم که: هر جا ماهی ها را گم کردی، به  استاد  می رسی. به عبارت  ديگر: با سیری و رفاه به چیزی نمی رسی!!

  خدا می گويد: من علم را در سختی ها گذاشتم.

خصوصیات استاد:

1) فوجدا عبدا من عبادنا (استاد بايد بنده ی خدا باشد نه بنده ی پول و …..).

2) اتیناه رحمة من عندنا ( رحمتی از خدا دريافت کرده باشد).

3) وعلمناه من لدنا علما (اگر علم ندارید، استاد نشويد. خداعلمی اختصاصی به او داده بود).

خصوصیات شاگرد:

1)هل اتبعک (بدون اجازه استاد، در محضر او رفتن، درست نیست).

 2) علی ان تُعَلِمَنِ مِمّا(بعضی ا ز آنچه  را ياد گرفته ای، نه هرچه بلدی ،چون بعضی هايش به درد من نمی خورد).

 3)عُلِّمتُ(از آنچه خدا يادت داده است و از جانب خودت نیست!!).

4) رُشداً(علمی که باعث رشدما شود نه هر علمی).

حضرت خضر بدون تعارف می گويد:  انّک لَن َتستطیع معی صبراً

اًقطعا تو نمی توانی با من صبر کنی(ظرفیت مخاطب را بايد حساب کنیم!!)

مخاطب شناسی در علم آموزی خیلی مهمه

                                  کیف اصبر

    (توالان را می بینی، من آخر کار را می بینم).

5)ستجدنی  ان  شاء ال له صابرا(اگر استاد  اشتباه هم کرد، نبايد با شدت و تندی حرف بزنی  بلکه خیلی مؤدبانه به او بفهمانی).

6) فان تبعتنی  فلاتسئلنی عن شیء…..(اگر دوست داری بیايی، چيزی نپرس. به زور نمی گويد،  شاگرد من بشو).

برگرفته از درس: استاد رحمانی

به نام خدا

هرکس تقوای دائمی و صبرهميشگی داشته باشد، از نيکوکاران است:

ِانّه مَن یتق ویَصبر فَاِنّ اللهَ لایُضیعُ اجرَالمُحسنین.

هر کس که تمسیک دائمی به قرآن دارد(دائم به قرآن چنگ می زند تا نيفتد)  واقامه ی نمازکرده است(نماز درجانش ريشه دوانده است)، مصلح است:

وَالذینَ یُمَسّکُونَ بِالکتابِ وَ اَقاموا الصلوةَ فَاِنّ اللهَ لایُضیعُ اجرَالمُصلحین.

با نام خدا

کلمه ی “اخدان“دو بار در قرآن آمده است. يک مورد آن درباره ی پسری است که دوست دختر دارد(مائده/5)

و مورد دوم درباره ی دختری که دوست پسر دارد(نساء/25).

“اخدان” جمع “خِدن” است. علامه  طباطبايی  در  تفسير الميزان  می فرمايند: برای  اين  گونه  دوستی ها، دو خصوصيت وجود دارد: 1) پنهانی است(خودمان می دانيم اشتباه است)، 2) منشأ آن شهوت است.

در اين گونه دوستی ها، يک طرف فکر می کند که  طرف مقابل، دوستی صَديق(با منشأ صداقت) برای او است در حالی که خِدن او است. يعنی تضمينی برای دوستی صادقانه وجود ندارد.

به نام خدا

قرار بود برکت استغفار را از قرآن کشف  کنيم. امام علی عليه السلام  در جواب 6 نفر که هر يک مشکل ويژه  ای داشتند(يکی اولاد می خواست، يکی مال، يکی باران و …)فرمودند استغفار کنيد.يکی از ياران امام به ايشان گفت: شما در جواب همه اين ها گفتيد استغفار کنند! امام فرمودند: ازخودم که نگفتم، مگر قرآن را نخوانده ای که می گويد: {فقلتُ استغفِروا ربَکم انه کان غَفارا. يُرسلِ السماءَ عليکم  مدراراً  و يُمدِد کم بِاموالٍ و بَنين و يَجعل لکم جناتٍ و يجعل لکم انهاراً}(نوح/13-10).

بنابراين بعد از هر نماز واجب هفتاد بار بگوييد: اَستغفراللهَ رَبّی وَ اَتوبُ اِليهِ

به نام خدا

مقايسه ی  کوچکی  بين  حضرت موسی (عليه السلام)  و پيامبر بشريت (حضرت محمدمصطفی صلی الله عليه وآله):

وقتی بنی اسرائيل خود را در تنگنا ديدند وگفتند الان فرعون پدر ما را درمي آورد، حضرت موسی  به آنها گفت که نترسيدانّ معی ربّی درحالی که حضرت رسول صلی الله عليه وآله درغار فرمودند: لاتحزن انّ الله معنا

اين دو جمله را با هم مقايسه کنيد:       انّ معی ربّی    <—->  انّ الله معنا

1.حضرت موسی اول من را گفت بعد خدا را در حالی که حضرت رسول اول خدا را نام بردند بعدفرمودند ما.

2.حضرت موسی گفت: ربی، در صورتی که حضرت رسول فرمودند: الله(که جامع تمام اسامی خدا است).

3.حضرت موسی گفت خدا با من است در صورتی که حضرت رسول فرمودند خدا با ما است.