با نام خدا

معلمان عزیزم: روزتان مبارک

اگر رابطه  و طرز رفتار  شاگرد  و معلم را  از  قرآن می خواهيد، به  سوره ی  کهف، آيات 64 تا 71 مراجعه کنيد. اين آيات داستان حضرت موسی  و حضرت خضر را بازگو می کنند.

خدا  به حضرت موسی  می گويد: هرجا ماهی  را گم کردی به استاد می رسی. نتيجه می گيريم که: هر جا ماهی ها را گم کردی، به  استاد  می رسی. به عبارت  ديگر: با سیری و رفاه به چیزی نمی رسی!!

  خدا می گويد: من علم را در سختی ها گذاشتم.

خصوصیات استاد:

1) فوجدا عبدا من عبادنا (استاد بايد بنده ی خدا باشد نه بنده ی پول و …..).

2) اتیناه رحمة من عندنا ( رحمتی از خدا دريافت کرده باشد).

3) وعلمناه من لدنا علما (اگر علم ندارید، استاد نشويد. خداعلمی اختصاصی به او داده بود).

خصوصیات شاگرد:

1)هل اتبعک (بدون اجازه استاد، در محضر او رفتن، درست نیست).

 2) علی ان تُعَلِمَنِ مِمّا(بعضی ا ز آنچه  را ياد گرفته ای، نه هرچه بلدی ،چون بعضی هايش به درد من نمی خورد).

 3)عُلِّمتُ(از آنچه خدا يادت داده است و از جانب خودت نیست!!).

4) رُشداً(علمی که باعث رشدما شود نه هر علمی).

حضرت خضر بدون تعارف می گويد:  انّک لَن َتستطیع معی صبراً

اًقطعا تو نمی توانی با من صبر کنی(ظرفیت مخاطب را بايد حساب کنیم!!)

مخاطب شناسی در علم آموزی خیلی مهمه

                                  کیف اصبر

    (توالان را می بینی، من آخر کار را می بینم).

5)ستجدنی  ان  شاء ال له صابرا(اگر استاد  اشتباه هم کرد، نبايد با شدت و تندی حرف بزنی  بلکه خیلی مؤدبانه به او بفهمانی).

6) فان تبعتنی  فلاتسئلنی عن شیء…..(اگر دوست داری بیايی، چيزی نپرس. به زور نمی گويد،  شاگرد من بشو).

برگرفته از درس: استاد رحمانی