مضمون جمله على علیه السلام كه مى‏گويد : « پرده دين، مرا از شما پوشيده است » اشاره به پليدترين بهره‏بردارى‏ها از پديده عالى دين است . آن تبهكاران غوطه‏ور در رويدادهاى بى‏محاسبه زندگى و آن به زنجير كشيده شدگان عادات و تقاليد ميخكوب كننده، معنايى از دين را براى خود پذيرفته بودند، بجاى آنكه نشان دهنده واقعيات بوده باشد، واقعيت‏ها را مى‏پوشانيد .

آيا روشن‏تر و صريح‏تر از شخصيت امير المؤمنين را مى‏توان تصور نمود ؟

پس چرا آنان درك نمى‏كردند ؟ چه دينى داشتند كه چهره انسان الهى على علیه السلام  را از آنان مخفى مي داشت؟ هيچ، يك دين حرفه‏اى، يك دين وسيله سودجويى، يك دين وسيله ثروت و مقام . . . ؟

آيا با اين عينك‏هاى ساخته از درون‏هاى ناپاك، مى‏توان به على علیه السلام نگريست و او را شناخت؟ اينان كالبد ظاهرى او را مى‏ديدند، چنانكه كالبد ظاهرى معاويه‏ها را هم مى‏ديدند و براى آنان مفهوم انسان در همان كالبد ظاهرى خلاصه شده بود. ولى على علیه السلام آنان را بخوبى مى‏شناخت . دليل اين شناسايى چه بود؟

خود او صريحا توضيح مى‏دهد كه دليل شناسائى من شما را، صدق نيّت و صفاى درونى من است.

آيينه صيقلى دل همه چيز را نشان مى‏دهد، هنگامى كه صفاى دل به حدّ نصاب مى‏رسد و فطرت پاك به فعاليت مى‏افتد، هر نمود و رويدادى خود را با تمام عوامل به وجود آورنده‏اش در اختيار آن دل و فطرت قرار مى‏دهد. اين حقيقتى است كه انسان شناسان اصرار به واقعيتش دارند، بقول جلال الدين مولوى:

آيينه دل چون شود صافى و پاك
نقش‏ها بينى برون از آب و خاك

هم به بينى نقش و هم نقاش را
فرش دولت را و هم فرّاش را

من نگهبان راه‏هاى حقّ هستم كه از ميان جادّه‏هاى گمراهى كشيده شده است چنان كه رگه‏هاى الماس در لابلاى انبوه ذغال سنگ وجود دارد، « حق » و راه‏هاى روشنش در ميان جادّه‏هاى باطل و گمراهى است.

بیشتر بخوانید:

شرح نهج البلاغه، علامه محمدتقی جعفری

http://www.balaghah.net/nahj-htm/far/id/tarjome-sharh/jafari/1/