به نام خدا

سخنرانی حاجیه خانم ابطحی در تاریخ 31/6/1372

بعد از تلاوت سوره مبارکه معارج

درباره احکامی که خدا برای بندگان تأکید فرموده است، نماز از مهم ترین عبادات است. نمازهای یومیه صبح، ظهر وشب، که تأکید شده اند به جماعت خوانده شوند، نزیک به واجب است ولی واجب نیست.

دوم نماز جمعه که مسلمین هفته ای یک بار جمع شوند که بسیار هم ثواب دارد. اولین نماز جمعه در مدینه منوره وقتی برگزار شد که دوشنبه قبلش پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وارد مدینه شده بودند. یعنی اولین جمعه که به مدینه آمدند نماز جمعه برگزار کردند. نماز جماعت مخصوصا برای جوان ها خوب است. درس داشتن و بچه داری هم مانع از رفتن به مسجد نیست. در صدر اسلام، اگر کسی عمدا سه روز به مسجد نمی رفت، البته از روی بی اعتنایی، منافق بود، به خصوص همسایه مسجد.

البته “مسجد المرءةِ بیتُها"(مسجد خانم ها، خانه هایشان است).

برای کسی که حمد و سوره اش اشکال دارد یا می خواهد به ثواب جماعت برسد، به شرطی که مرتکب حرام نشود، یعنی نگاه به نامحرم و غیبت و …. نداشته باشد، می تواند به مسجد برود.

سالی 30 روز روزه هم برای این است که ما به یاد گرسنگان باشیم، به یاد تشنگی و گرسنگی روز قیمت باشیم. اطعام به فقیر و مسکین و کمک به درماندگان، رفع گرسنگی و تشنگی قیامت است. البته بعضی فکر می کنند که انسان باید خیلی ثروتمند باشد تا بتواند به فقرا کمک کند، در حالی که این طور نیست. در طول تاریخ هم مستضعفان بودند که به یاد مستضعفان بودند. در زندگی حضرت زهرا سلام الله علیها نان جو را برای افطار تهیه کرده بودند، به فقیر دادند، همراه با شوهر، فرزندان و فضّه. فضّه از هر کاری که حضرت فاطمه سلام الله علیها انجام می دادند، پیروی می کرد(کنیز حضرت بود).

خب. مهمان عالم برزخ وارد قبر می شود. چراغ این قبر، پیشانی، کف، دو دست، سر زانوها و سر انگشتان پاها است که نورانی می شود. فرش این خانه هم انفاق و صدقاتی است که در راه خدا داده می شود.

امام صادق علیه السلام فرمودند: “والله ما اخاف علیکم الا البرزخ”

ما برای شما نمی ترسیم مگر برای برزخ که شفاعتی نیست و هر که با اعمال خود همراه است.

واما اذا سار الامر الینا فنحن اولی بکم: اما به عالم قیامت که رسیدیم، نمی رویم تا مگر وقتی که شما را هم به بهشت ببریم.

امام سجاد علیه السلام در دعای ابوحمزه می فرماید: خدایا اگر اجلم برسد، عملی ندارم که مرا به تو نزدیک کرده باشد. کسی که خدا را خیلی دوست دارد، سحر بیدار می شود.

اول محبت های خدا را به یاد می آورد. بعد بی ادبی های خودش و عمری که سپری شد. بغض می کند و می گرید.

حضرت علی علیه السلام در دعای کمیل می فرماید: “کم من قبیح سترته و کم من بلاء دفعته” چه بسیار بدی که از من پوشاندی و چه بسیار بلایی که از من دفع کردی.

پدر خودِ من در نماز وتر، دعای ابوحمزه ثمالی می خواندند و مثل سیل، اشک از دیدگانشان روان بود. من هم در کنار جا نماز خوابیده بودم و می شنیدم و از همان وقت دعای ابوحمزه در ذهنم مانده است. خدا رحمت کند مادرم را بعد از افطار ماه رمضان، همانطور که دستشان به قوری بود و چای می ریختند، دعای افتتاح را می خواندند. شخصی به من گفت، دعای صباح سخت است. شما چطور حفظ کردید؟

گفتم مادرم صبح، همینطور که سماور را آتش کرده بودند و چای می ریختند و به دست یک یک ما می دادند، دعای صباح را می خواندند.

اگر پدر و مادر قرآن حفظ کنند، دعا حفظ کنند، بچه ها هم یاد می گیرند. قدیم خانم ها یک بقچه لباس داشتند و مهمانی می رفتند و برمی گشتند. ولخرجی هم نمی کردند. اما پول هایشان را می دادند مسجد می ساختند، مدرسه می ساختند. یکی از علما را خواب دیدند از ایشان سؤال کردند کدام مرحله از مرگ سخت تر است؟ فرمود: وای از سرازیری قبر، انگار از آسمان هفتم مرا به زمین می انداختند.

امام سجاد علیه السلام می فرماید: “ولم افرشه من عمل الصالح لضجعتی”

به جای تجمل گرایی و خرج های بیهوده باید به فقرا برسیم که گاهی حتی آب و برق هم ندارند. وحشتناک ترین موقع، آمدن اجل است که انسان می بیند همه را باید بگذارد و برود. می پرسد: آیا می شود چند روزی صبر کنی تا من کارهای خوب انجام دهم؟ می گوید: نه من هر کجا روم دست خالی برنمی گردم. وقتی که روح از بدنش جدا می شود، نگاه می کند می بیند اطرافیانش دارند گریه می کنند. می گوید: گریه نکنید، روزی هم می آیند و شما را می برند.

عالم برزخ از عالم قیامت سخت تر است. چقدر نماز شب خوانده ای؟ نگو وقتی پیر شدیم، می خوانیم. حال که جوانی باید نماز شب بخوانی. وقتی پیر شدی، همان ساعت بیدار می شوی و می گویی: آه این ساعت نماز شب است ولی من نمی توانم. همان ساعت ها را خداوند، ثواب نماز شب به شما می دهد. مثل حقوق بازنشستگی برای پیری است.

بسم الله الرحمن الرحیم

سأل سائل بعذاب واقع……… فی یوم کن مقداره الف سنة

روزی که پنجاه هزار سال است، از 50 سال تکلیف سؤال می شود.

کودکی رفت به بازی به فراغت به نشاط

فارغ از نیک و بد و مرگ و حیات

کودکی بی حاصل نوجوانی باطل

وقت پیری غافل به زبنی دیگر

کودکی در غفلت، نوجوانی در شهوت و وقت پیری، حسرت.

خانم امین از 9 سالگی تا 97 سالگی نماز شب می خواندند. خودشان نوشته اند که در 9 سالگی می دیدم دختران جوان در آینه به موهایشان شانه می زنند و سرمه می کشند. پیش خودم می گفتم ما برای این کار آفریده نشده ایم. ما برای قرب خدا آفریده شده ایم وگرنه هر چه که باید صورت ما زیبایی داشته باشد، خدا برای ما آفریده است. چهار درجه اجتهاد کم نیست!

“فی یوم کان ….”

آسمان مثل مس گداخته می شود و هیچ دوستی از رفیقش نمی پرسد. چشمان دور می زند. هر کس در فکر فرار است و جایگزین کردن فردی به جای خودش، فرزند، همسر، خواهر و برادر، پدر و مادر و نه کسی ضامن کسی می شود . آتش پوستش را می کَند. استخوانش را آب می کند. حالا باید به فکر بود چه باید کرد. می گوییم بیایید به حوزه علمیه. می گویند: مدرک می دهید. بله مدرک عبور از صراط.

بعد از خانم امین دیگر مجتهدی نیامد. مردان چرا اما در بین خانم ها، این خلأ احساس می شود.

السلم علیک یا ام الحسن و الحسین