خودستایی
فَلا تُزَكُّوا أَنْفُسَكُم……. النجم/32
خودستایی نکنید.
عده ای نزد یکی از ائمه آمدند و گفتند:
ما دیشب نماز شب خواندیم.
امام فرمود:
اما من شب و روز می خوابم
و اگر فرصتی هم بین این دو پیدا کنم، باز هم می خوابم.
(معانی الاخبار، ص 99، باب 263)
جميل بن درّاج گويد:از امام صادق عليه السّلام پرسيدم كه:
تفسير فرمودۀ خداوند عزّ و جلّ فَلاٰ تُزَكُّوا أَنْفُسَكُمْ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقىٰ
پس خودستائى نكنيد؛ خدا داناتر است به آن كس كه پرهيزكار گردد و در عمل اخلاص داشته باشد
چيست؟ فرمود:آن است كه انسان بگويد:
ديشب نماز شب خواندم،و ديروز روزهدار بودم،و مانند اينها،
بعد امام عليه السّلام فرمود:
گروهى هستند كه چون صبح بيرون آيند،مىگويند:ديشب نماز خوانديم و ديروز روزه گرفتيم.
پس حضرت علىّ عليه السّلام فرمود:
لكن من شب و روز مىخوابم و اگر ميان روز و شب زمانى مىيافتم،در آن هم مىخوابيدم.
پس ولایت،
مخرب ماقبل و معمّر مابعد است.
حضرت می توانستند بگویند که
من هم نماز شب می خوانم و روزه می گیرم.
آن وقت آن ها خیلی خوشحال می شدند و
می گفتند ما همپا و همتای امام هستیم
و به خود می بالیدند
و باد می کردند
و پس از مدتی می گندیدند.
اما امام جوری تخریبشان کرد که هیچ راه بازگشتی نداشتند.