بسم الله الرحمن الرحیم

قبل از این، ترجمه ای از آیه ی 45 سوره نحل، بیان کرده بودیم.

اکنون دوباره آن ترجمه را در معرض دید همه قرار می دهیم. البته این بار ریشه ی لغاتِ استخراج شده از کتب لغت که سبب این ترجمه شده اند نیز، در معرض دید همگان قرار می گیرد:    

  أَ فَأَمِنَ الَّذِينَ مَكَرُوا السيِّئَاتِ     أَن يخْسِف اللَّهُ بهِمُ الأَرْض           

           أَوْ يَأْتِيَهُمُ الْعَذَاب مِنْ حَيْث لا يَشعُرُونَ‏.  

ریشه لغات:

مکر: تدبیر وتقدیر برای ضرر رساندن، پوشاندن  عملی که  به شخص ديگر با تدبير و تقدير، ضرر بزند. کفار، در تدبير و  فکر در اخلال، افساد، تضعيف  و نابودی حق  مدام کار می کنند.

 کيد قوی تر از مکر است. حيله هم برای  نفع و هم ضرر است. خدعه نيز، پنهان کردن چيزی است که بايد آشکار باشد[1].

سوء: چيزی که در ذات بد باشد.

فرق بین سوء، قبح، ضرر و فساد: سوء، در برابر حسن است. ضرر در مقابل نفع است و در چیزی است که دانسته نیست. در قبح، صورت کار ملاحظه می شود چه در گفتار، چه در عمل يا موضوع. فساد در مقابل صلاح است و اختلال در عمل يا نظر وغيره است. پس سوء در چیزی است که دانسته انجام شود، نیکو نباشد و اعم از جهت صورت و غیره است.

سيئه صفت است بر وزن فعیله و جمع آن، سیئات است. صفت بودنش، دلالت بر دلالت شدیدتر و مؤکدتر از سوء می کند که اسم است.[2]

ال در “السيئات” را اگر جنس بگيریم، يعنی تمام زشتی ها.

“خسف الله به الارض": خدا او را از زمين ناپدید کرد.[3]

فرق بين خسف، کسف، غور و سيخ: مواد کلماتشان را بررسی می کنيم؛ حرف خاء حلقی است. کاف، بالای حلق است. پس در خسف، شدت فرو رفتن در برابر کف است. غور، مرکب از حرف حلقی و حرف لین است، پس دلالت بر نفوذ دقيق و ورود لطیف دارد. اما سيخ،خاء در آخر و حرف لين را در وسط دارد پس دلالت بر دخول جزئی با لین و سپس ثبوت و شدت می کند. خسف از نظر لفظ و معنی نزديک به ماده ی خزی، خسر، خسّ، خشع و خضع است.[4]

أتی: آمدن به سهولت و به جريان طبيعی، چه لازم چه متعدی، چه در مکان، چه در زمان، و چه فاعل و مفعول معقول يا محسوس باشند.[5]

عذب: موافق طبع و مقتضی حال، عذاب با داشتن الف، امتداد را می رساند.[6]

شعور: ادراک دقيق[7]

 ترجمه:

پس آيا کسانی که  تمام زشتی ها را تدبير کردند، از اينکه  خدا در زمين فرو بَرَدِشان (تا به کلی محو شوند[8]) يا آنچه را که موافق طبع کدرشان است به طور مستمر[9] (عذاب)، از جايی که ادراک دقيقش نمی کنند(ناگهانی)، به راحتی برسرشان  بفرستد، اطمينان يافتند!!