بسم الله الرحمن الرحیم

واژه ی انفاق از ریشه ی “نفق” به معنای لانه ی موش صحرایی است. موش صحرایی از جایی می آید تو و از طرف دیگر می رود.

بنابراین “منافق” به کسی گفته می شود که راهی گذاشته برای در رفتن از مسئولیت!!

کلمه ی “انفاق” به معنای پر کردن سوراخ های جامعه است.

چه چیزی را انفاق کنیم؟ اضافه هایت را. پول نداری؟ محبت و مهربانی بده. از چیزهایی که دوست دارید بدهید.

به کی بدهیم؟ به پدر و مادر، به اقوامی که دستشان خالی است، مشکلش را حل کن. یتیم ها، مساکین، مواظب کسی که ندارد و روی گدایی ندارد باش.

چرا بدهیم، مگر خدا گدا است؟ یهودی ها گفتند: خدا گدا است ما پول داریم!

برای اینکه رشد کنی. دل بستگی به مال بیچاره ات کرده است!!

اگر ندیم چی می شه؟ مالت از بین می رود.