ابن ابی الحدید در کتاب شرح نهج البلاغه خود می گوید:از علی بن فارقی، مدرس و استاد مدرسه غربیّه در شهر بغداد پرسیدم:آیا فاطمه در ادعای خویش در ماجرای فدک صادق بود؟علی بن فارقی پاسخ داد: آری.گفتم: پس چگونه است که ابوبکر فدک را پس نداد در حالی که می دانست او راستگو می باشد؟استاد لبخندی زد و سخن لطیفی گفت:اگر آن روز ابوبکر به محض ادعای فاطمه [سلام الله علیها]  فدک را مسترد می ساخت (و به راست گویی وی اعترف می کرد)، فاطمه [سلام الله علیها]  فاطمه فردا روزی می¬آمد و خلافت همسرش را مطرح می کرد و ابوبکر را از مقامش دور می کرد و ابوبکر نیز در عدم قبول گفتار او عذر و بهانه ای نداشت، زیرا خودش از قبل، به صداقت آن بانو اعتراف کرده بود و بدون گواه و بینه ادعای وی را پذیرفته بود.ابی الحدید در انتهای این داستان مینویسد:و هَذا کلامٌ صحیحٌ .واین سخن، مطلبی درست و صحیح است.

سَأَلتُ علیَّ بن الفارقیَّ مَدَّرس المَدرسه الغَربِیَّه بِبَغدادِ ،فَقُلت لَهُ : أَکانَت فاطِمةُ صادِقهً؟قال: نَعم، قُلت : فَلِمَ یَدفَع  إلَیها أبوبکرٍ فَدَکَ وَهِیَ عِندَهُ صادِقةُ ؟قال:  لَو أَعطا ها الیَوم فَدَکَ بِمُجَرَدِ دَعواها، لَجاءت إِلیه غَداً و ادَّعت لِزوجها الخِلافَتَه وزَحزَحَتهُ عَن مقامِهِ ،وَلَم یَکُن  یُمکِنُهُ الإعتذارُ وَالمُوافَقَةُ  بِشَیءِ لِاَنَّهُ یَکُونُ قَد اسجَلَ عَلی نَفسِهِ أنَها صادِقَةُ فیما تَدَّعِی مِن غَیرِحاجَةٍ  إلی بَیِّنَةٍ  ولا شُهُودٍ.ابن

شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج16، ص284

منبع: WWW.SONNAT.NET