گنجینه اسرار
سرّی اندر گوش هر یک، باز گفت باز گفت: این راز را باید نهفت
با مخالف، پرده دیگرگون زنید با منافق، نعل را وارون زنید
خوش ببینید از یسار و از یمین ز آنکه دزدانند ما را در کمین
بی خبر، زین ره نگردد تا خبر ای رفیقان، پا نهید آهسته تر
پای ما را نی اثر باشد نه جای هر که نقش پای دارد، گو میای
کس مبادا ره بدین مستی برد پی بدین مطلب، به تردستی برد
در کف نامحرم افتد، راز ما بشنود گوش خران، آواز ما
راز عارف بر لب عام اوفتد طشت اهل مهنی از بام اوفتد
عارفان را قصه با عامی کشد کار اهل دل به بدنامی کشد
این وصیت کرد با اصحاب خویش تا به کلی پرده برگیرد ز پیش
گفتشان کی سر خوشان می پرست خورده می از جام ساقی الست:
اینک آن ساقی به کف ساقی منم جمله اشیا فانی و، باقی منم
در فنای من شما هم، باقئید مژده ای مستان که مست ساقئید
منبع: گنجینه اسرار، عمان سامانی، ص 75.
د
همیشه می گفت:
خداجونم
قربونت برم
فدات بشم
دقت کرده اید؟ برای مثال از کسی انجام کاری را می خواهید. او می آید و از او پذیرایی می کنیم و ….
آخر روز اگر کارش را خوب انجام ندهد، می گوییم این همه پذیرایی و … این کاری بود که تحویل دادی؟
حالا خدا که این همه نعمت به ما داده،
آخرش می گه این همه نعمت، سزاوار تلاش بیشتری بود، تو چیزی از من طلبکار نیستی؟
یا انتظار پاداش هم برای کارهای خوبمان داریم؟
پاداشمان همان نبود که از نعمت هایش، خوب استفاده کردیم؟!!!
به نام خدا
سخنرانی حاجیه خانم ابطحی در تاریخ 31/6/1372
بعد از تلاوت سوره مبارکه معارج
درباره احکامی که خدا برای بندگان تأکید فرموده است، نماز از مهم ترین عبادات است. نمازهای یومیه صبح، ظهر وشب، که تأکید شده اند به جماعت خوانده شوند، نزیک به واجب است ولی واجب نیست.
دوم نماز جمعه که مسلمین هفته ای یک بار جمع شوند که بسیار هم ثواب دارد. اولین نماز جمعه در مدینه منوره وقتی برگزار شد که دوشنبه قبلش پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وارد مدینه شده بودند. یعنی اولین جمعه که به مدینه آمدند نماز جمعه برگزار کردند. نماز جماعت مخصوصا برای جوان ها خوب است. درس داشتن و بچه داری هم مانع از رفتن به مسجد نیست. در صدر اسلام، اگر کسی عمدا سه روز به مسجد نمی رفت، البته از روی بی اعتنایی، منافق بود، به خصوص همسایه مسجد.
البته “مسجد المرءةِ بیتُها"(مسجد خانم ها، خانه هایشان است).
برای کسی که حمد و سوره اش اشکال دارد یا می خواهد به ثواب جماعت برسد، به شرطی که مرتکب حرام نشود، یعنی نگاه به نامحرم و غیبت و …. نداشته باشد، می تواند به مسجد برود.
سالی 30 روز روزه هم برای این است که ما به یاد گرسنگان باشیم، به یاد تشنگی و گرسنگی روز قیمت باشیم. اطعام به فقیر و مسکین و کمک به درماندگان، رفع گرسنگی و تشنگی قیامت است. البته بعضی فکر می کنند که انسان باید خیلی ثروتمند باشد تا بتواند به فقرا کمک کند، در حالی که این طور نیست. در طول تاریخ هم مستضعفان بودند که به یاد مستضعفان بودند. در زندگی حضرت زهرا سلام الله علیها نان جو را برای افطار تهیه کرده بودند، به فقیر دادند، همراه با شوهر، فرزندان و فضّه. فضّه از هر کاری که حضرت فاطمه سلام الله علیها انجام می دادند، پیروی می کرد(کنیز حضرت بود).
خب. مهمان عالم برزخ وارد قبر می شود. چراغ این قبر، پیشانی، کف، دو دست، سر زانوها و سر انگشتان پاها است که نورانی می شود. فرش این خانه هم انفاق و صدقاتی است که در راه خدا داده می شود.
امام صادق علیه السلام فرمودند: “والله ما اخاف علیکم الا البرزخ”
ما برای شما نمی ترسیم مگر برای برزخ که شفاعتی نیست و هر که با اعمال خود همراه است.
واما اذا سار الامر الینا فنحن اولی بکم: اما به عالم قیامت که رسیدیم، نمی رویم تا مگر وقتی که شما را هم به بهشت ببریم.
امام سجاد علیه السلام در دعای ابوحمزه می فرماید: خدایا اگر اجلم برسد، عملی ندارم که مرا به تو نزدیک کرده باشد. کسی که خدا را خیلی دوست دارد، سحر بیدار می شود.
اول محبت های خدا را به یاد می آورد. بعد بی ادبی های خودش و عمری که سپری شد. بغض می کند و می گرید.
حضرت علی علیه السلام در دعای کمیل می فرماید: “کم من قبیح سترته و کم من بلاء دفعته” چه بسیار بدی که از من پوشاندی و چه بسیار بلایی که از من دفع کردی.
پدر خودِ من در نماز وتر، دعای ابوحمزه ثمالی می خواندند و مثل سیل، اشک از دیدگانشان روان بود. من هم در کنار جا نماز خوابیده بودم و می شنیدم و از همان وقت دعای ابوحمزه در ذهنم مانده است. خدا رحمت کند مادرم را بعد از افطار ماه رمضان، همانطور که دستشان به قوری بود و چای می ریختند، دعای افتتاح را می خواندند. شخصی به من گفت، دعای صباح سخت است. شما چطور حفظ کردید؟
گفتم مادرم صبح، همینطور که سماور را آتش کرده بودند و چای می ریختند و به دست یک یک ما می دادند، دعای صباح را می خواندند.
اگر پدر و مادر قرآن حفظ کنند، دعا حفظ کنند، بچه ها هم یاد می گیرند. قدیم خانم ها یک بقچه لباس داشتند و مهمانی می رفتند و برمی گشتند. ولخرجی هم نمی کردند. اما پول هایشان را می دادند مسجد می ساختند، مدرسه می ساختند. یکی از علما را خواب دیدند از ایشان سؤال کردند کدام مرحله از مرگ سخت تر است؟ فرمود: وای از سرازیری قبر، انگار از آسمان هفتم مرا به زمین می انداختند.
امام سجاد علیه السلام می فرماید: “ولم افرشه من عمل الصالح لضجعتی”
به جای تجمل گرایی و خرج های بیهوده باید به فقرا برسیم که گاهی حتی آب و برق هم ندارند. وحشتناک ترین موقع، آمدن اجل است که انسان می بیند همه را باید بگذارد و برود. می پرسد: آیا می شود چند روزی صبر کنی تا من کارهای خوب انجام دهم؟ می گوید: نه من هر کجا روم دست خالی برنمی گردم. وقتی که روح از بدنش جدا می شود، نگاه می کند می بیند اطرافیانش دارند گریه می کنند. می گوید: گریه نکنید، روزی هم می آیند و شما را می برند.
عالم برزخ از عالم قیامت سخت تر است. چقدر نماز شب خوانده ای؟ نگو وقتی پیر شدیم، می خوانیم. حال که جوانی باید نماز شب بخوانی. وقتی پیر شدی، همان ساعت بیدار می شوی و می گویی: آه این ساعت نماز شب است ولی من نمی توانم. همان ساعت ها را خداوند، ثواب نماز شب به شما می دهد. مثل حقوق بازنشستگی برای پیری است.
بسم الله الرحمن الرحیم
سأل سائل بعذاب واقع……… فی یوم کن مقداره الف سنة
روزی که پنجاه هزار سال است، از 50 سال تکلیف سؤال می شود.
کودکی رفت به بازی به فراغت به نشاط
فارغ از نیک و بد و مرگ و حیات
کودکی بی حاصل نوجوانی باطل
وقت پیری غافل به زبنی دیگر
کودکی در غفلت، نوجوانی در شهوت و وقت پیری، حسرت.
خانم امین از 9 سالگی تا 97 سالگی نماز شب می خواندند. خودشان نوشته اند که در 9 سالگی می دیدم دختران جوان در آینه به موهایشان شانه می زنند و سرمه می کشند. پیش خودم می گفتم ما برای این کار آفریده نشده ایم. ما برای قرب خدا آفریده شده ایم وگرنه هر چه که باید صورت ما زیبایی داشته باشد، خدا برای ما آفریده است. چهار درجه اجتهاد کم نیست!
“فی یوم کان ….”
آسمان مثل مس گداخته می شود و هیچ دوستی از رفیقش نمی پرسد. چشمان دور می زند. هر کس در فکر فرار است و جایگزین کردن فردی به جای خودش، فرزند، همسر، خواهر و برادر، پدر و مادر و نه کسی ضامن کسی می شود . آتش پوستش را می کَند. استخوانش را آب می کند. حالا باید به فکر بود چه باید کرد. می گوییم بیایید به حوزه علمیه. می گویند: مدرک می دهید. بله مدرک عبور از صراط.
بعد از خانم امین دیگر مجتهدی نیامد. مردان چرا اما در بین خانم ها، این خلأ احساس می شود.
السلم علیک یا ام الحسن و الحسین
سخنرانی حاجیه خانم ابطحی
بسم الله الرحمن الرحیم
بعد از تلاوت سوره مبارکه مزمّل
بعد از حمد و ثنا و ستایش خداوند
تشکر ویژه از عزیزانی که این چند روز در مجلس شرکت کردند و تشکر از خدمت گزاران عزیز
خدا را شکر می کنم که در حد توان از احادیث و روایاتی که در این جزوه گفتم و شما نوشتید و ان شاء الله تکثیر می کنید و یادگاری باشید برای عمل به آیات و روایات
در طلیعه سوره مزمل، امر به تلاوت قرآن و در پایان سوره هم دو مرتبه امر به قرائت “ای جامه به خود پیچیده، شب را بیشتر به تلاوت قرآن و رکوع و سجود بگذران”
این سوره، دومین سوره ای است که بر پیامبر اکرم نازل شد. اولین سوره اقرأ و در شب 27 رجب که معمولا آخر ماه سه شب اخر، اریکی محض است و حضرت رسول اکرم صلی الله علیه وآله، جبرئیل را دیدند که سر در آسمان و پا در زمین، یک بال به مشرق و یک بال به سمت مغرب می گوید: “اقرأ".
و پیامبر می گوید: خواندن نمی دانم. بعد جبرئیل می گوید و تا سه بار رسول هم با او تکرار می کند و می رزد. وقتی از کوه سرازیر می شود، احساس می کند استخونهایش به هم می خورد. تا درب خانه و دق الباب، و خدیجه نور وجود او را از پشت در می بیند. وقتی وارد می شود، می فرماید: “زمّلونی” یعنی مرا بپوشان.
مفسران این پوشاندن را به چند معنی آورده اند؛ پارچه و رو اندازی که موقع استراحت می انداختند یا رواندازی که برای رفع لرزش استفاده می کردند و یا ردای نبوت و هدایت که خداوند به ایشان پوشاند. به هر حال خطاب همه سوره ها و آیه ها اول شخص پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و بعد امت را شامل می شود. خود رسول که بسیار عبادت کننده بودند تا جایی که سوره طه نازل شد:
“طه ما انزلنا علیک القرآن لتشقی”
طه، ما قرآن را نازل نکردیم که تو خود را به مشقت و زحمت بیندازیم. نصف شب یا نصف نصف شب را به عبادت برخیز و ترتیل قرآن و تلاوت همراه با تفکر و تأمل و اداء حروف و دقت در معانی با درنگ و تأمل بخوان که ما در آینده بار سنگینی را از دوش تو بر می داریم. نماز خواندن آسان تر و روزه گرفتن کمی سخت تر، جهاد باز کمی سخت تر و در نهایت، هدایت مردم که بسیار سخت است. آن هم مردم جاهلی مثل مردم مکه.
شب بیداری در سحر سخت است و خیلی خلوص نیاز دارد. کسی که خیلی خدا را دوست دارد، سحرخیز است.
آیات بعدی: اول شب خسته، نیمه شب خواب آلود، در روز باید معاش کرد. خانم هنگام کارکردن تسبیح می گوید.
بزرگمهر این جمله زیبا را گفته است: سحرخیز باش تا رستگار شوی.
“و اذکر اسم ربک” اسم رب را دائم به زبان بیاور که بسیار منفعت دارد. تمام جوشن کیبر، اسم رب است. مخصوصا شب جمعه، جوشن کبیر و کمیل بخوانید. یک ساعت و نیم طول می کشد. دعای مشلول اسم رب است. دعای مجیر، اسم رب است. برای کسی هم که سواد ندارد: “یا الله یا رحمن یا علیم یا عظیم یا ارحم الراحمین".
محصل هم که خسته از کلاس می آید، ذکر اسم رب، خستگی اش را می برد، مخصوصا وقتی امتحان دارند.
صدقه و خواندن آیة الکرسی، صدقه حتی اگر کم باشد، از خطرناک ترین موضوع هم دور می کند.
موقع کارهای خانه: “لا حول و لا قوة الا بالله العلی العظیم” بگویید.
غم دنیا را نخور و به آن دل نبند “وتبتّل الیه تبتبلاً".
در دعای 35 صحیفه، حضرت سجاد می فرماید: خدایا حب دنیا را از دل ما ببر. ما را به آنچه که از عدالت سهم ما کردی، راضی بدار و از آنچه که به عدالت سهم دیگران کردی، حسد نبریم.
راضی بودن بسیار خوب است. بتول یعنی بریده از دنیا. یکی از القاب حضرت زهرا سلام الله علیها و حضرت مریم، بتول است. چون این دو بانو توجهی به زیور و زینت دنیا ندشتن. خودشان پشم را نخ می کردند و می بافتند و می پوشیدند، مخصوصاً حضرت زهرا در آن گرمای عربستان و می فرمودند:
“والآخرة خیرٌ و اَبقی”
حضرت رسول صلی الله علیه وآله، می فرمودند: فاطمه جان، اگر می بینی شوهرت درآمد زیادی ندارد یا درآمدش را خرج فقرا می کند، بدان که:
“الفقرُ فخری”
و باز امام سجاد علیه السلام می فرماید:
خدایا کمکم کن به آنچه که نیامده است، غمگین نباشم و حال موجود را به خاطر حال نیامده، پریشان نکنم!
توکل باید فقط به خدا کرد و دل از دنیا کَند. هم خیاطی کنید، هم بافدگی، ولی به دنیا دل نبندید.
گفته گدا به شه که شکر که شاه نیستم
شاه بگوید به گدا کاش که بودمی گدا
نیست به خلوت سحر مونس کس به جز عمل
رفته ز دست مال ها گشته وبال ها قرین
رفته ز دست بی حساب{یعنی عمر}
مانده به جا حساب ها
خانم امین در کتاب سیر و سلوک می فرماید: آن چیزی که تو می خواهی از جنس دنیا نیست، بلکه عروج به سوی خدا اس. اگر پیدا کردی و به سوی آن حرکت کردی، همه غصه ها تمام می شود.
امام حسین در دعای عرفه می فرماید: : من فقدَکَ مَن وَجدک و من وجدک من فقدک”
چه چیزی گم کرد آن که خدا را یافت و چه چیز یافت آن که خدا را گم کرد!
جوان های ما گم شده شان را پیدا کرده اند.
یار در خانه و ما گرد جان می گردیم!
کارهایت را به خدا واگذار کن. وکیل، از جنس انسان است، ممکن اسا غالب شود و ممکن است مغلوب، ولی خدا، قدرت محض است و همیشه غالب.
“واصبر". در برابر اذیت و آزارها صبر کن. از آدم های بد زبان هجرت کن.
“واهجرهم هجراً جمیلاً و ذرنی ….
به من واگذارشان کن که مهلت کمی دارند.
نام پیامبر خدا، با عظمت روزی 10 مرتبه، هر شبانه روز برده می شود
ولی ابوسفیان و ابولهب ها چه شدند!!
“اِنّ لدینا …..یوم ترجف” کی؟ وقتی “اذالشمس کوّرت"؟
مردم دنیا، ما برای شا پیامبری فرستادیم، اما اگر فرعون متکبر را هلاک کردیم، شما را هم اگر تکبر بورزید و به فرمان پیامبر گوش ندهید، هلاک خواهیم کرد. چرا نمی ترسید از قیامتی که “یومٌ یجعل الولدان شیباً”
روزی که بچه از هول آن پیر می شود. ذیل این آیه، روایتی است که حواریین خدمت حضرت عیسی آمدند و گفتند: جئانی بسیار گناهکار، یک هفته است از دنیا رفته است. شما او را زنده کن تا ببینیم که آیا این وعده ها حتمی است؟
حضرت عیسی علیه السلام، کنار قبر آن جوان آمد ودعا کرد. زمین لرزید و ناگهان پیرمردی استخوان درآمده و لرزان بیرون آمد. سلام کرد. حضرت روح الله از او پرسید: چند وقت است که مره ای؟ پسخ داد: هزارسال. درحالی که یک هفته بود!
پرسید؟ چرا پیر شدی؟ گفت: الان که به من گفتند برخیز، فکر کردم قیامت است و از هول آن پیر شدم.
“السماء منفطرٌ به”: آسمان شکافته شود.
“اِنّ هذه تذکرةٌ”: این قرآن تذکره است برای کسی که متذکر شود. آنچه که قرآن گفته است، عملی می شود. گفته ما از نطفه نسان آفریدیم. علم این را ثابت کرده است. همه چیز دست خدا است؛ باران، طوفان، زلزله، سیل، رعد و برق همه دست خدا است.
حضرت علی علیه لسلام می فرماید: “انا عبدک الضعیف” و باز امام حسین علیه السلام در دعای عرفه می فرماید: خدایا چگونه شکر تو را به جا آورم؟ “ام ببصری ام بیدی…..” چگونه که من اگر بخواهم با ینی که همه اش از آن تو است، شکر تو را به جای آورم.
امام سجاد هم در دعای ابوحمزه {که همه دعاها، اقتباس از قرآن اند}، خودش را ضعیف و ذلیل معرفی می کند و اصلا ادعای قدرت ندارد که ما یاد بگیریم.
آنها زیاد قرآن می خواندند که ما یاد بگیریم. زیاد نماز می خواندند که ما یاد بگیریم. هر گاه مشکلی داشتند، به مسجد می رفتند. نماز می خواندند. متنوع ترین عبادات اسلامی نماز است. در حاشیه مفاتیح نگاه کنید. این ها تذکر است. سحر، نماز شب، بعد نماز صبح، تلاوت آیات، زیارت عاشورا، بعد راهی کلاس و کار و ….
باور کنید دانشجویانی هستند که از 8 سالگی، چادرشان همیشه جایزه حفظ قرآنشان بوده است. شما هم نذورات خود را برای جایزه های حفظ قرآن قرار دهید. هرکس بخواهد به سوی خدایش راه پیدا کند، نماز شب بخواند. روز هم ذکر خدا و معاش و دوری از دنیا، ضمن اینکه زندگی می کند با مردم، ولی غصه نمی خورد.
آخرین آیه باز تأکید به تلاوت قرآن دارد: خدا می داند که تو نصف شب یا ثلث شب را برمی خیزی و عبادت می کنی. خدا شب و روز را بلند و کوتاه می کند. در شب های طولانی، عادت به عبادت، در شب های کوتاه هم عبادت.
“سیکون مرضی…” تلاوت قرآ« به حد توان. عده ای مریض اند. در همان حال، تلاوت حمد و سوره کنند. عده ای در حال سفر. مسافر هم هر چه می تواند. عده ای هم در سنگرها. که این سه دسته ، هر چه می توانند، تلاوت قرآن کنند.
نماز را به پا دارید. صدقه بدهید. هر چه در راه خدا ببخشید، آن را نزد خدا می یابید که آن خوب تر است. وفقرا آل الله هستند. خدا این ها را به شما برمی گرداند. زیاد استغفار کنید که او بخشنده است و مهربان.
خدا شما را برای جهنم نیافریده است. خودتان برای خودتان جهنم درست نکنید. در قرآن “ساعوا” و “سابقوا” را پیدا کنید.
“بشتابید و عجله کنید” را ببینید که برای چیست؟.
بشتابید برای بهشتی که به اندازه وسعت آسمان ها و زمین است.
خدا ان شاء الله توفیق عمل به آیات را به ما عنایت کند.
پایان