ربّ

پیدایی است که هرگز پوشیده نشود

و عبد پنهانی است که هرگز پیدا نشود.

عبد از خود چیزی ندارد که پیدا شود.

الفقر فخری

یا ایها الناس انتم الفقراء الی الله و الله هو الغنی الحمید

اگر در هر امری خدا را فاعل دیدی

و به غیر نسبت ندادی،

در این صورت

لباس ظلم به ایمان خود نپوشانده ای!!

خدا هویت غیبیه است.

چگونه خود را نشان می دهد؟

تجلی می کند.

آن تجلی، محمد و آل محمد است.

کنتُ کنزاً مخفیاّ فاَحبَبتُ …..

رسول، تمام هویت غیبیه را باید بتواند به رسالت بکشد و تمام حقیقت را بیاورد.

الحمد لله الذی منَّ علینا بحکام یقومون مقامَه….له کان حاضراّ فی مکان

عاشق است آن که تجلی کرده به معشوقیت.

تمام ملکوت، نسیمی از عشق خدا به محمد و آل محمد است.

گیر نکنید در دو عالَم!

ذات خدا، محبت محضه. مگر می تواند از محبت خارج شود؟!

ظاهر نمی شود از آن الا فضل.

خدا کند نسیمی از آن به ما بخورد.

جانا نفسی آخِر                      فارغ ز دو عالَم شو

وارسته ز کفر و دین                  آسوده ز مهر و کین

امام سرّ واحد و اَحَد است.

هیچکس را با امامان مقایسه نکنید.

اگر گفتند حضرت زهرا هم مثل ما همینطور بودند،

هی می آیند پایین و پایین تا می رسد به جایی که

یک بازرگان ساده و امین می شود!!

گیر غم و شادی و ثواب و….. نباشید

توحید را به توحید بشناسید

و درعشق آن ها غرق شوید.

از امور دنیایی هر چه می‌شنوی، بعد که می‌بینی، کوچک‌تر از آن است که شنیده‌ای.

اما از امور آخرتی هر چه می‌شنوی، بزرگ‌تر از آن است که می‌شنوی.

هر چه بزرگش کنند، باز هم بزرگ‌تر است!!

هر چه درباره خدا و اهل بیت می‌شنوید، باز هم بزرگ‌ترند.

خوشا به حال کسی که الان بزرگ بشنود و از دنیا کوچک بشنود.

ذکر دنیا را برای خودتان و دیگران نکنید؛ نیستی را که ندیده‌اید و نگفته‌اید، دیگر نیست!

امور اخروی را هی بگویید و بشنوید و بزرگش کنید.

برای خدا و اهل بیت بلند بدوزید.

هر چه می توانید بزرگ تر بدوزید.