گنجینه اسرار
سرّی اندر گوش هر یک، باز گفت باز گفت: این راز را باید نهفت
با مخالف، پرده دیگرگون زنید با منافق، نعل را وارون زنید
خوش ببینید از یسار و از یمین ز آنکه دزدانند ما را در کمین
بی خبر، زین ره نگردد تا خبر ای رفیقان، پا نهید آهسته تر
پای ما را نی اثر باشد نه جای هر که نقش پای دارد، گو میای
کس مبادا ره بدین مستی برد پی بدین مطلب، به تردستی برد
در کف نامحرم افتد، راز ما بشنود گوش خران، آواز ما
راز عارف بر لب عام اوفتد طشت اهل مهنی از بام اوفتد
عارفان را قصه با عامی کشد کار اهل دل به بدنامی کشد
این وصیت کرد با اصحاب خویش تا به کلی پرده برگیرد ز پیش
گفتشان کی سر خوشان می پرست خورده می از جام ساقی الست:
اینک آن ساقی به کف ساقی منم جمله اشیا فانی و، باقی منم
در فنای من شما هم، باقئید مژده ای مستان که مست ساقئید
منبع: گنجینه اسرار، عمان سامانی، ص 75.
به نام خدا
قال امیرالمؤمنین علی علیه السلام: صحة ُالَجَسَِد ِمن ِقلةِ الحَسَدِ
نهج البلاغه، قصارالحکم/256
امام علی علیه السلام: صحت ودرستی تن، از کمی حسادت کردن و رشک بردن است.
Amir-ul-Mu’mineen Ali(a.s) said:
"The scares of jealousy cause the health of body.”
Nahjul-Balaqah,Saying No.256
از کتاب: علی مولا ازچشمه زلال، 110 جرعه گوارا ويراسته:دکترسیدعباس صدر عاملی گردآورنده و مترجم: حوریه رجالی
به نام خدا
می دانستيد که در چندکيلومتری اصفهان، در دهات اطراف شهرکرد، مردم غسل کردن را که بلد نيستند، عقد کردن برای ازدواج را هم نمی دانند و زنا را کاری عادی می دانند؟چادر سر کردن را خيلی بد می دانند!! نماز هم بلد نيستند!!
جای بسی شرمساری برای ما مسلمانان است!!
غذایی برای خوردن ندارند، اما ماهواره دارند!!
سه روستا با نام های بُندُر، آبتک و طُرزه، از توابع پشت کوهِ فريدون شهر، در حوالی شهرکرد هستند.
با نام خدا
امام علی عليه السلام در نهج البلاغه، در قصارالحکم(312)، می فرمايند:
اِنّ لِلقلوبِ اقبالاً واِدباراً، فَاِذا اَقبَلَت فاحمِلوها علی النوافل، و اذا اَدبَرَت فاقتَصِرُوا بها علی الفرائض.
برای دل ها، روی آوردنی(میل) است و روی گردانی، پس هنگامی که روی می آورد، آن را به انجام مستحبات(هم) واداريد و اگر روی گرداند، تنها به انجام واجبات قناعت کنيد.
Amir-ul-Mu’mineen Ali(a.s.) said:
“Verily there are pleasures and aversions for the hearts; when it is pleased, you can use it for doing the recommended things, but when it averts, you may suffice to doing the obligatory duties only.”
برگرفته از کتاب: علی مولا از چشمه زلال(ويراسته:دکترسيدعباس صدر عاملی)، گردآوزنده و مترجم: حوريه رجالی
برگرفته از سايت: www.maarefislam.com/
با نام خدا
کلمه ی “اخدان“دو بار در قرآن آمده است. يک مورد آن درباره ی پسری است که دوست دختر دارد(مائده/5)
و مورد دوم درباره ی دختری که دوست پسر دارد(نساء/25).
“اخدان” جمع “خِدن” است. علامه طباطبايی در تفسير الميزان می فرمايند: برای اين گونه دوستی ها، دو خصوصيت وجود دارد: 1) پنهانی است(خودمان می دانيم اشتباه است)، 2) منشأ آن شهوت است.
در اين گونه دوستی ها، يک طرف فکر می کند که طرف مقابل، دوستی صَديق(با منشأ صداقت) برای او است در حالی که خِدن او است. يعنی تضمينی برای دوستی صادقانه وجود ندارد.
